استدلال به نفع یک اقتصاد نیمه بسته این است که یک اقتصاد کاملاً باز خطر وابستگی بیش از حد به واردات را دارد که در نتیجه تعادل تجاری به شدت کج‌رو می‌شود. همچنین، تولیدکنندگان داخلی ممکن است متضرر شوند زیرا نمی‌توانند با قیمت‌های پایین بین‌المللی رقابت کنند. بنابراین، دولت‌ها ممکن است از کنترل‌های تجاری مانند تعرفه‌ها، یارانه‌ها و سهمیه‌ها برای حمایت از شرکت‌های داخلی استفاده کنند. این سیاست اغلب به عنوان محافظت گرایی شناخته می شود.

یکی از راه‌های ارزیابی میزان باز یا بسته بودن یک اقتصاد، اندازه‌گیری واردات و صادرات کشور به عنوان درصدی از تولید ناخالص داخلی (GDP) آن است.
با این معیار، کشور آفریقایی سودان ممکن است بسته ترین اقتصاد امروز را داشته باشد. با استفاده از آخرین ارقام موجود، واردات تنها 1.9 درصد از تولید ناخالص داخلی سودان را تشکیل می دهد، در حالی که صادرات 2.3 درصد است. در ایالات متحده، در مقایسه، این ارقام به ترتیب 13.3٪ و 10.2٪ هستند.78

تراز تجاری به چه معناست؟
اصطلاح تراز تجاری به ارزش واردات یک کشور در مقایسه با ارزش بنادر آن کشور اشاره دارد. کشوری که بیشتر از صادراتش وارد کند، کسری تجاری خواهد داشت، در حالی که کشوری که بیشتر از وارداتش صادر کند، مازاد تجاری خواهد داشت.
تفاوت بین تعرفه و سهمیه چیست؟
تعرفه بر کالای خاصی که از کشور دیگری وارد می شود مالیات اعمال می کند، در حالی که سهمیه مقدار چنین کالاهایی را محدود می کند.
یارانه تجاری چیست؟
یارانه تجاری یک مزیت مالی است که دولت به یک شرکت یا صنعت ارائه می کند تا محصولاتش را در داخل و بازارهای بین المللی رقابتی تر کند.

به نظر می رسد امروزه هیچ کشوری اقتصاد کاملاً بسته ای نداشته باشد. اما برخی از آنها بسته تر از دیگران هستند. کشورهایی که اقتصادهای نسبتا بسته ای دارند نسبت به کشورهایی که اقتصاد بازتر دارند کمتر به واردات و صادرات متکی هستند و تلاش می کنند هر کالا و خدماتی را که نیاز دارند از داخل مرزهای خود تولید کنند. اقتصاددانان عموماً بر این باورند که اقتصادهای نسبتاً باز برای شهروندان خود و به طور کلی جهان سود بیشتری نسبت به اقتصادهای نسبتاً بسته دارند.

—————————————

اسپانسر مقاله:   صرافی گیشا

آدرس: 

8910 خیابان یانگ , ریچموندهیل

تلفن:  

4168932542

.