اقتصاد بسته چیست؟ قسمت اول
اقتصاد بسته معمولاً به کشوری اطلاق می شود که با هیچ کشور دیگری مبادلات مالی انجام نمی دهد. این بدان معناست که هیچ وارداتی به کشور وارد نمیشود و هیچ صادراتی آن را ترک نمیکند. هدف اقتصاد بسته، خودکفایی کامل است و هر آنچه را که مصرف کنندگان داخلی نیاز دارند از داخل مرزهای کشور فراهم کند. در دنیای به هم پیوسته امروزی، اقتصادهای بسته بیشتر یک مفهوم نظری هستند تا واقعیت، اگرچه برخی از اقتصادها نسبت به سایرین بسته تر هستند.
اقتصادهای بسته امروزه تقریباً وجود ندارند، اگرچه برخی از کشورها نسبت به سایرین به داشتن آن نزدیکتر هستند.
حتی در کشورهایی با اقتصاد نسبتاً باز، دولتها ممکن است با استفاده از سهمیهها، یارانهها و تعرفهها، بخش یا صنعت خاصی را از رقابت بینالمللی ببندند - رویهای که اغلب از آن به عنوان حمایتگرایی یاد میشود.
چرا امروزه هیچ اقتصاد بسته واقعی وجود ندارد؟
گرایش به سوی جهانی شدن در دهههای اخیر نشان میدهد که دولتها برای مشارکت در تجارت بینالمللی بازتر شدهاند. اقتصادهای بسته با نظریه اقتصادی مدرن مخالف هستند، که باز شدن بازارهای داخلی را به روی تجارت بینالملل ترویج میکند تا از مزیتهای نسبی سرمایهگذاری کند، که در حالت ایدهآل به نفع همه شهروندان است. طبق این نظریه، شرکتها و افراد میتوانند با تخصیص نیروی کار و سایر منابع به مولدترین و کارآمدترین عملیات خود، ثروت خود را افزایش دهند.
علاوه بر این، طبق گفته سازمان بینالمللی همکاری و توسعه اقتصادی (OECD)، «اقتصادهای نسبتاً باز سریعتر از اقتصادهای نسبتاً بسته رشد میکنند و حقوق و شرایط کاری عموماً در شرکتهایی که تجارت میکنند بهتر از آنهایی است که تجارت نمیکنند. رفاه و فرصت در سراسر جهان همچنین به ارتقای ثبات و امنیت بیشتر برای همه کمک می کند."
یک مثال در حال حاضر و در آینده، ممکن است لیتیوم باشد، فلزی که جزء لاینفک تولید باتری هایی است که وسایل نقلیه الکتریکی را تامین می کند. ایالات متحده و بسیاری از کشورهای صنعتی دیگر دارای ذخایر لیتیوم بسیار محدودی هستند و باید برای تامین خود به دیگران متکی باشند. بر اساس گزارش McKinsey & Co.4 در واقع، استرالیا، آمریکای لاتین و چین مجموعاً 98 درصد از تولید لیتیوم جهان در سال 2020 را به خود اختصاص دادند.
—————————————
? اسپانسر این مقاله: صرافی_گیشا
? آدرس:
8910 خیابان یانگ، ریچموندهیل
?تلفن:
4168932542
.