سیستم پولی اروپا (EMS) یک ترتیبات نرخ ارز قابل تنظیم بود که در سال 1979 برای تقویت همکاری نزدیک‌تر سیاست پولی بین اعضای جامعه اروپا (EC) ایجاد شد.
سیستم پولی اروپا (EMS) برای تثبیت تورم و توقف نوسانات شدید نرخ ارز بین این همسایه، با هدف سهولت در تجارت با ایجاد ایجاد شد.
سیستم پولی اروپا (EMS) توسط اتحادیه اقتصادی و پولی اروپا (EMU) جایگزین شد که یک واحد پول مشترک به نام یورو را ایجاد کرد.

هدف اصلی EMS تثبیت تورم و توقف نوسانات زیاد نرخ ارز بین اروپا بود. این بخشی از یک هدف کلی و انگیزه تر برای تقویت اقتصادی و سیاسی در اروپا بود که در نهایت راه را برای یک واحد پول مشترک، یورو هموار کرد.
نوسانات ارز از طریق مکانیسم نرخ ارز (ERM) کنترل می شود. مسئول ERM تعیین نرخ ارز ملی بود و تنها انحرافات جزئی را از واحد پول اروپا (ECU) مجاز می‌دانست - یک ارز مصنوعی ترکیبی بر سبدی از 12 ارز عضو اتحادیه اروپا، که بر اساس سهم هر کشور از تولید اتحادیه اروپا وزن می‌شود. ECU به‌عنوان ارز مرجع برای سیاست ارزیابی ارز عمل می‌کرد و نرخ مبادله ارزهای شرکت‌کننده را از طریق روش‌های حسابداری رسمی تحریم می‌کرد.

بر اساس EMS، نرخ ارز تنها در صورتی قابل تغییر است که هر دو کشور عضو و کمیسیون اروپا توافق داشته باشند. این اقدامی بی سابقه بود که انتقادات زیادی را برانگیخت.

برخی از عضو - به ویژه یونان، اما همچنین ایرلند، اسپانیا، پرتغال و قبرس - سیاست هایی را دنبال کردند که کسری های ملی را ایجاد کرد. این پدیده بعداً به عنوان بحرانی حاکمیتی اروپا شناخته شد. این دولت نمی تواند به ارزش پول متوسل شود و اجازه نمی دهد برای جبران نرخ بیکاری هزینه کنند.
از ابتدا، سیاست سیستم پولی اروپا (EMS) به عمد کمک‌های مالی به اقتصادهای بیمار منطقه یورو را ممنوع کرد. علی‌رغم مقاومت شدید اعضای اتحادیه اروپا با اقتصاد قوی‌تر، EMU سرانجام تدابیر کمک مالی را برای ارائه کمک به اعضای در حال مبارزه ایجاد کرد.

—————————————

اسپانسر مقاله:   صرافی گیشا

آدرس: 

8910 خیابان یانگ , ریچموندهیل

تلفن:  

4168932542

.