توافقنامه برتون وودز در جولای 1944 توسط نمایندگانی از 44 کشور در کنفرانس پولی و مالی سازمان ملل که در برتون وودز، New Hampshire برگزار شد، مورد مذاکره قرار گرفت. بنابراین، نام "توافقنامه برتون وودز تحت سیستم برتون وودز، طلا مبنای دلار آمریکا بود و سایر ارزها با ارزش دلار آمریکا مرتبط بودند. سیستم برتون وودز عملاً در اوایل دهه 1970 به پایان رسید، زمانی که رئیس جمهور ریچارد ام. نیکسون اعلام کرد که ایالات متحده دیگر طلا را با ارز ایالات متحده مبادله نخواهد کرد قرارداد برتون وودز دو سازمان مهم را ایجاد کرد - صندوق بین المللی پول (IMF) و بانک جهانی. در حالی که سیستم برتون وودز در دهه 1970 منحل شد، هم صندوق بین المللی پول و هم بانک جهانی ستون های قوی برای مبادله ارزهای بین المللی باقی مانده اند. مزایای تثبیت ارز برتون وودز سیستم برتون وودز شامل 44 کشور بود. این کشورها برای کمک به تنظیم و ترویج تجارت بین‌المللی فرامرزی گرد هم آمدند. انتظار می‌رود مانند مزایای همه رژیم‌های تثبیت ارز، تثبیت ارز برای تجارت کالاها و خدمات و همچنین تامین مالی، تثبیت ارز را فراهم کند. همه کشورهای سیستم برتون وودز با یک پیوند ثابت در برابر دلار آمریکا با انحراف تنها 1 درصد موافقت کردند. کشورها ملزم به نظارت و حفظ پیوندهای ارزی خود بودند که عمدتاً با استفاده از ارز خود برای خرید یا فروش دلار آمریکا در صورت نیاز به آن دست یافتند. بنابراین، سیستم برتون وودز، نوسانات نرخ ارز بین‌المللی را به حداقل رساند که به روابط تجاری بین‌المللی کمک کرد. ثبات بیشتر در مبادلات ارز خارجی نیز عاملی برای حمایت موفقیت آمیز از وام ها و کمک های مالی بین المللی از سوی بانک جهانی بود.

—————————————

اسپانسر مقاله:   صرافی گیشا

آدرس: 

8910 خیابان یانگ , ریچموندهیل

تلفن:  

4168932542

.