رکود، یک رکود قابل توجه، گسترده و طولانی مدت در فعالیت های اقتصادی است. یک قانون کلی رایج این است که دو گزارش فصلی متوالی رشد منفی تولید ناخالص داخلی (GDP) به معنای رکود است، اگرچه از فرمول های پیچیده تری نیز استفاده می شود.

رکود، کاهش قابل توجه، فراگیر و مداوم در فعالیت های اقتصادی است.
اقتصاددانان طول یک رکود را از اوج رشد قبلی تا پایین ترین سطح رکود اندازه گیری می کنند.
رکود ممکن است چند ماه طول بکشد، اما ممکن است اقتصاد تا سال ها به اوج قبلی خود بازگردد.
یک منحنی بازده معکوس 10 رکود اخیر را پیش‌بینی کرده است، اگرچه برخی از رکودهای پیش‌بینی‌شده هرگز محقق نشدند.
بیکاری اغلب تا زمان بهبود اقتصادی بالا باقی می ماند، بنابراین مراحل اولیه بازگشت می تواند مانند یک رکود ادامه دار برای بسیاری احساس شود.
کشورها از سیاست های مالی و پولی برای محدود کردن خطرات رکود استفاده می کنند.

از زمان انقلاب صنعتی، بیشتر اقتصادها به طور پیوسته رشد کرده اند و انقباضات اقتصادی یک استثنا هستند، اگرچه رکود هنوز رایج است. بر اساس گزارش صندوق بین‌المللی پول (IMF) بین سال‌های 1960 و 2007، 122 رکود اقتصادی رخ داد که تقریباً 10 درصد مواقع بر 21 اقتصاد پیشرفته تأثیر گذاشت.
در سال های اخیر، رکودها کمتر شده اند و به این اندازه دوام نمی آورند.
کاهش تولید اقتصادی و اشتغال ناشی از رکود می‌تواند به خودی خود ادامه یابد. به عنوان مثال، کاهش تقاضای مصرف کننده می تواند شرکت ها را وادار به اخراج کارکنان کند، که بر قدرت هزینه مصرف کننده تأثیر می گذارد، که می تواند تقاضای مصرف کننده را بیشتر تضعیف کند.

—————————————

اسپانسر مقاله:   صرافی گیشا

آدرس: 

8910 خیابان یانگ , ریچموندهیل

تلفن:  

4168932542

.